 |
Στίχοι: Κώστας Θεοχάρης
Μουσική: Αλέξης Σέρκος & Κώστας Θεοχάρης
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πλούταρχος
Είπες λόγια που θα μείνουν,
για πάντα στο μυαλό μου...
πως σου είχα γίνει βάρος,
και σε εκμεταλευόμουν.
Δεν ακούω πια κανέναν,
πάντα ζούσα μοναχός μου,
πόσο ντρέπομαι που ήσουν
η ζωή και ο θανατός μου!
Πουθενά δε θα υπάρχω,
θα μαι άφαντος για σένα,
κι όλα όσα σε θυμίζουν
θλιβερά και σκουριασμένα...
πουθενά δε θα υπάρχω,
θα μαι ευθεία στη στροφή σου...
μήπως έτσι καταλάβεις,
την αυτοκαταστροφή σου!
Είπες σε όλους πως ζητούσα,
να σαι βλέπω να υποφέρεις,
μα γνωρίζεις την αλήθεια...
πως την ξέρω και την ξέρεις!
Μου είναι αδιάφορο δε θέλω,
να αποδείξω το δικό μου,
θα σ’ αφήσω σκονισμένη,
στου μυαλού το υπόγειο μου...
Πουθενά δε θα υπάρχω,
θα μαι άφαντος για σένα,
κι όλα όσα σε θυμίζουν
θλιβερά και σκουριασμένα...
πουθενά δε θα υπάρχω,
θα μαι ευθεία στη στροφή σου...
μήπως έτσι καταλάβεις,
την αυτοκαταστροφή σου!
Πουθενά δε θα υπάρχω,
θα μαι άφαντος για σένα,
κι όλα όσα σε θυμίζουν
θλιβερά και σκουριασμένα...
πουθενά δε θα υπάρχω,
θα μαι ευθεία στη στροφή σου...
μήπως έτσι καταλάβεις,
την αυτοκαταστροφή σου!
|  |
Teksty: Kostas Theoharis
Muzyka: Alexis Serkos & Kostas Theoharis
Pierwszy występ: Yiannis Ploutarhos
Twoje słowa w mej pamięci
Na wiek wieków pozostały
Że ciężarem byłem tobie
Że cię wykorzystywałem
Nie posłucham już nikogo
Zawsze wszak samotnie żyłem
Tak mi wstyd że byłaś kiedyś
Życiem mym co się skończyło
Nigdzie już mnie nie odnajdziesz
Niewidzialnym tobie będę
Wszystko co cię przypomina
Rdzą przeżarte jest i smętne
Nigdzie już mnie nie odnajdziesz
Kiedy skręcasz na wprost stoję
Może tak nareszcie pojmiesz
To samozniszczenie twoje
Wszystkim wokół rozprawiałaś
Że cierpienia twego pragnę
Ale przyznać musisz przecież
Ja znam prawdę - ty znasz prawdę
Nie zależy mi bynajmniej
Żeby racji swych dochodzić
Rzucę ciebie okurzoną
Na umysłu mego spodzie
Nigdzie już mnie nie odnajdziesz
Niewidzialnym tobie będę
Wszystko co cię przypomina
Rdzą przeżarte jest i smętne
Nigdzie już mnie nie odnajdziesz
Kiedy skręcasz na wprost stoję
Może tak nareszcie pojmiesz
To samozniszczenie twoje
Nigdzie już mnie nie odnajdziesz
Niewidzialnym tobie będę
Wszystko co cię przypomina
Rdzą przeżarte jest i smętne
Nigdzie już mnie nie odnajdziesz
Kiedy skręcasz na wprost stoję
Może tak nareszcie pojmiesz
To samozniszczenie twoje
| |
