 |
Στίχοι: Βίκυ Γεροθόδωρου
Μουσική: Λάκης Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Μακεδόνας
Σαν αγάπη στον άνεμο
σ’ ένα υπόγειο διάδρομο
σ’ ένα "τώρα" παράνομο
σ’ ένα δρόμο κλειστό
μια ελπίδα ζητώ
Όλα εκείνα τα "όχι" σου
του φιλιού η απόχη σου
των ματιών πρωτοβρόχι σου
με παγίδεψαν πια
στ’ ουρανού τα μισά
Κι αν θα χαθείς, όλα χαμένα
μα αν λυτρωθείς, μείνε σε μένα
του κορμιού τη φωτιά σβήσε
και την τρέλλα του νου ζήσε
κι έλα πάμε μακριά, πιο μακριά
Ταξιδεύω και χάνομαι
μια ανάγκη αισθάνομαι
μες στα δίχτυα σου πιάνομαι
και η μέρα γελά
στ’ ουρανού τα μισά
Κι αν θα χαθείς, όλα χαμένα
μα αν λυτρωθείς, μείνε σε μένα
του κορμιού τη φωτιά σβήσε
και την τρέλλα του νου ζήσε
κι έλα πάμε μακριά, πιο μακριά
Ταξιδεύω και χάνομαι
μια ανάγκη αισθάνομαι
μες στα δίχτυα σου πιάνομαι
και η μέρα γελά
στ’ ουρανού τα μισά
και η μέρα γελά
στ’ ουρανού τα μισά
στ’ ουρανού τα μισά
|  |
Teksty: Viky Yerothodorou
Muzyka: Lakis Papadopoulos
Pierwszy występ: Kostas Makedonas
Niczym miłość co wiatr ją gna
W korytarzu podziemnym - ja
W chwili która bezprawnie trwa
I na drodze bez wyjść
Za nadzieją chcę iść
Wszystkie twe odpowiedzi "nie"
Pocałunki wstrzymane twe
Deszcz co w oczy twe wkrada się
Usidliły mnie już
W nieba połowach dwóch
Gdy utracę cię - wszystko utracę
Gdy ocalisz się - do mnie tu wracaj
Zgaś żar co w ciele się szerzy
Szał co rozsądek rwie - przeżyj
Idżmy daleko tak - wciąż dalej tak
Podróżuję i gubię trop
I potrzebę odczuwam wciąż
Wiecznie wpadam w twych sieci splot
A dzień śmieje się znów
W nieba połowach dwóch
Gdy utracę cię - wszystko utracę
Gdy ocalisz się - do mnie tu wracaj
Zgaś żar co w ciele się szerzy
Szał co rozsądek rwie - przeżyj
Idżmy daleko tak - wciąż dalej tak
Podróżuję i gubię trop
I potrzebę odczuwam wciąż
Wiecznie wpadam w twych sieci splot
A dzień śmieje się znów
W nieba połowach dwóch
A dzień śmieje się znów
W nieba połowach dwóch
W nieba połowach dwóch
| |
