 |
Στίχοι: Πέτρος Μίσκος
Μουσική: Πέτρος Παρασκευάς
Πρώτη εκτέλεση: De Facto
Μέσα από γυάλινη σφαίρα θα με δεις να βγαίνω
να σε πονάω κάθε μέρα και να μη χορταίνω
Θα με δεις να έχω πέντε, δέκα, δεκατρείς ουλές
και εφτά σημάδια
να έχω πέντε, δέκα, δεκατρείς πληγές
από τα χάδια που δεν ένιωσα ποτέ
Μέσα από γυάλινο τείχος θα μοιάζω να χορεύω
κι αν σε τρομάξει ο ήχος είναι επειδή παλεύω
Εγώ ζητούσα να `χω πέντε, δέκα, δεκατρείς φωνές
να τραγουδάω
και πήρα πέντε, δέκα, δεκατρείς σιωπές
να πολεμάω σε μια τόση δα σιωπή
Με δύο γυάλινα χέρια το πόνο θα δαμάσω
μες του μυαλού τα λημέρια μουσικές θα πλάσω
Ο στίχος έχει λέξεις πέντε, δέκα, δεκατρείς σωστές
και μία λάθος
πέντε, δέκα, δεκατρείς φωτιές
για ένα πάθος θα μου κάψουν την ψυχή
όποιος χαθεί, ήταν σωμένος
απ’ την αρχή, ήταν χαμένος
όποιος χαθεί...
|  |
Lyrics: Petros Miskos
Music: Petros Paraskefas
First version: De Facto
You'll see me coming out of a crystal sphere
to hurt you everyday and not have enough
You'll see me having five, ten, thirteen scars
and seven marks
having five, ten, thirteen wounds
from the caress I never felt
I'll look like I'm dancing through a wall of glass
and if you're scared by the sound it's because I'm struggling
I was asking to have five, ten, thirteen voices
to sing
and got five, ten, thirteen gags
to fight in such a tiny silence
With two glass hands I'll tame the pain
in the mind's corridors I'll create music
The verse has five, ten, thirteen right words
and one wrong
five, ten, thirteen fires
will burn my soul for a passion
whoever gets lost, was saved
from the start was lost
whoever gets lost...
| |
