 |
Στίχοι: Άρης Δαβαράκης
Μουσική: Μη διαθέσιμο 
Πρώτη εκτέλεση: Σάκης Ρουβάς
Πίσω απ’ τα ντουβάρια
μέσα απ’ τις μικρές σχισμές
βλέπω τους ανθρώπους να περνάνε
δεν αφήνουν χνάρια
χάνονται όλοι σαν στιγμές
κι όμως όλοι αυτοί για κάπου πάνε
Μια ζωή μαντεύω τα όνειρά τους
τα χαμόγελά τους, τις σιωπές τους
μια ζωή φαντάζομαι πως θα `ταν η ζωή
αν μπορούσα να τη ζούσα
Και φεύγω
πρώτη μου φορά
απ’ όλα αυτά ξεφεύγω
πια δε μ’ αφορά
αυτή η αλήθεια
Φεύγω
μόνο στα όνειρα μπορώ
να αισθανθώ σαν να ζω
μια στιγμή ζωής κι εγώ
Και φεύγω για νιώσω σαν αυτούς που προσπερνούν
σαν αυτούς που βλέπω από δω πάνω
όλοι αυτοί πονάνε, ερωτεύονται και ζουν
μα εγώ όλα αυτά τα παριστάνω
Αν είχα μια στιγμή
αιώνες θα τη ζούσα
Φεύγω
πάω στη μουσική
ναι, στ’ αλήθεια φεύγω
κι όλοι αυτοί εκεί
που κάθε μέρα νιώθουν ζωντανοί
ποτέ ας μη χρειαστεί να δουν
τι θα πει ν’ αγαπάς, να πονάς
κι η ζωή μια ζωή να σε κλείνει φυλακή
|  |
Lyrics: Aris Davarakis
Music: Mi diathesimo
First version: Sakis Rouvas
Behind the big walls
through the small cracks
I can see people passing by
they don't leave traces
they all disappear like moments
and yet the're all going somewhere
All my life I've been guessing their dreams
their smiles, their silences
all my life I've been imagining what life would be like
if I could live it
And I'm leaving
for the first time
I'm getting away from all this
I don't care
about this reality any more
I'm leaving
only in dreams
I can feel like living
a moment of life myself
And I'm leaving so as to feel like those people passing by
like those I see from up here
they all ache, fall in love and live
which I can only pretend to
If I had one moment
I would be living it for centuries
I'm leaving
I'm going towards the music
Yes, I'm really leaving
and all those people out there
who feel alive every day
I wish they never have to see
what it means to love, to ache
and to be imprisoned by life forever
| |
