 |
Στίχοι: Σταμάτης Γονίδης
Μουσική: Σταμάτης Γονίδης
Πρώτη εκτέλεση: Θοδωρής Φέρρης
Πώς μπορώ να μπορώ να πω δε σε θυμάμαι
και για σένα ακόμα πως δε κλαίω
πώς μπορώ να πω ότι δε λυπάμαι
πώς μπορώ να πω ότι δε φταίω
Θα’ταν ένα ψέμα αν το’λεγα αυτό
αν έλεγα πως δε σε νοσταλγώ
Πώς να μη θυμάμαι τόσες αναμνήσεις
πώς να μη θυμάμαι τόσες συγκινήσεις
νύχτες που μιλούσαν μόνο οι αισθήσεις
πες μου πως...
Πώς να μη θυμάμαι κάθε τι δικό σου
το αθώο βλέμμα σου το πρόσωπό σου
τη καυτή ανάσα σου το χαμόγελό σου
πες μου πώς...
Πώς μπορώ να πω σ’έχω ξεχάσει
κι η αγάπη σου πως έχει σβήσει
πώς μπορώ να πω πως σ’έχω ξεπεράσει
το τραύμα της καρδιάς πως έχει κλείσει
Θα’ταν ένα ψέμα αν το’λεγα αυτό
αν έλεγα πως δε σε νοσταλγώ
Πώς να μη θυμάμαι τόσες αναμνήσεις
πώς να μη θυμάμαι τόσες συγκινήσεις
νύχτες που μιλούσαν μόνο οι αισθήσεις
πες μου πως...
Πώς να μη θυμάμαι κάθε τι δικό σου
το αθώο βλέμμα σου το πρόσωπό σου
τη καυτή ανάσα σου το χαμόγελό σου
πες μου πώς...
|  |
Teksty: Stamatis Yonidis
Muzyka: Stamatis Yonidis
Pierwszy występ: Thodoris Ferris
Jakże mógłbym rzec że cię nie pamiętam
Albo że nie płaczę z twojej przyczyny
Jakże mógłbym rzec żeś mi obojętna
Jakże mógłbym rzec żem ja niewinny
Byłoby to kłamstwem ach jakże bym mógł
Jak mógłbym rzec że że nie tęsknię już
Jak mam nie pamiętać tylu naszych wspomnień
Tylu wzruszeń sobie jak nie uprzytomnić
Nocą gdy głos uczuć tylko wołał do mnie
Powiedz jak
Jak mam nie pamiętać tego co wyliczę
Tych niewinnych oczu twych - tego oblicza
Tchnienia tego żaru uśmiechu tej słodyczy
Powiedz jak
Jakże mógłbym rzec że cię zapomniałem
I że miłość twa już jest zgaszona
Jakże mógłbym rzec że już przeczekałem
Że rana w sercu mym już zabliźniona
Byłoby to kłamstwem ach jakże bym mógł
Jak mógłbym rzec że że nie tęsknię już
Jak mam nie pamiętać tylu naszych wspomnień
Tylu wzruszeń sobie jak nie uprzytomnić
Nocą gdy głos uczuć tylko wołał do mnie
Powiedz jak
Jak mam nie pamiętać tego co wyliczę
Tych niewinnych oczu twych - tego oblicza
Tchnienia tego żaru uśmiechu tej słodyczy
Powiedz jak
| |
