| |
 | Era un bel ragazzo - 4° (O. Elytis) - 2371 Αναγνώσεις   | | | |  |  |
Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Νότης Μαυρουδής
Πρώτη εκτέλεση: Ρενάτα Καπερνάρου
Ήταν ωραίο παιδί. Την πρώτη μέρα που γεννήθηκε
σκύψανε τα βουνά της Θράκης να φανεί
στους ώμους της στεριάς το στάρι που αναγάλλιαζε
σκύψανε τα βουνά της Θράκης και το φτύσανε
μια στο κεφάλι, μια στον κόρφο, μια μέσα στο κλάμα του
βγήκαν Ρωμιοί με μπράτσα φοβερά
και το σηκώσαν στου βοριά τα σπάργανα
ύστερα οι μέρες τρέξανε, παράβγαν στο λιθάρι
καβάλα σε φοραδοπούλες χοροπήδηξαν
ύστερα κύλησαν Στρυμόνες πρωινοί
ώσπου κουδούνισαν παντού οι τσιγγάνες ανεμώνες
κι ήρθαν από της γης τα πέρατα
οι πελαγίτες οι βοσκοί να παν των φλόκων τα κοπάδια.
Ήταν γερό παιδί
ήτανε τόσος ο έρωτας στα σπλάχνα του
που έπινε μέσα στο κρασί τη γέψη όλης της γης
πιάνοντας ύστερα χορό μ’ όλες τις νύφες λεύκες
ώσπου ν’ ακούσει και να χύσ’ η αυγή το φως μες στα μαλλιά του
η αυγή που μ’ ανοιχτά μπράτσα τον έβρισκε
στη σέλα δυο μικρών κλαδιών να γρατζουνάει τον ήλιο
να βάφει τα λουλούδια
εκεί που βαθιανάσαινε μια θαλασσοσπηλιά
εκεί που μια μεγάλη πέτρα εστέναζε
Α, τι θυμάρι δυνατό η ανασαιμιά του
τι χάρτης περηφάνιας το γυμνό του στήθος
όπου ξεσπούσσαν λευτεριά και θάλασσα!
| |
Lyrics: Odysseas Elytis
Musica: Notis Mavroudis
Prima esecuzione: Renata Kapernarou
Era un bel ragazzo. Il giorno stesso che venne al mondo
si chinarono i monti di Tracia perché apparisse
sul dorso della terraferma il grano che esultava
si chinarono i monti della Tracia e gli sputarono*
un po' sul capo, un po' sul petto, un po' tra i suoi vagiti
Greci uscirono dai bicipiti tremendi
e lo sollevarono nelle fasce della tramontana
poi i giorni corsero, facevano a gara sulla roccia
saltellavano in groppa alle giumente
poi presero a scorrere Strimoni mattutini
finché sciolsero ovunque le campane gli anemoni vagabondi
e arrivarono dai confini della terra
i pastori marini a condurre greggi di triangoli di vele
Era un ragazzo forte
era così grande il desiderio nelle sue viscere
che beveva col vino il sapore della terra intera
ed entrava poi dei pioppi nella danza maritale
fino a che lo udisse l'alba e gli versasse la luce nei capelli -
l'alba che lo trovava a braccia aperte
in sella a due rami a solleticare il sole
a verniciare i fiori
là dove un grotta marina respirava -
là dove una grande pietra sospirava
Ah, che timo potente è il tuo respiro
che mappa d'orgoglio il tuo petto nudo
dove erompevano libertà e mare !
| | | | Dal " Canto eroico e funebre per il sottotenente caduto in Albania" di O. Elytis - 1945. Musica di N. Mavroudìs, 1968
* "Sputarono": Non certo per dispregio, ma per antica usanza apotropaica. |  Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 28-11-2008 @ 03:04 |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
