 |
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά
Μιλώ με τα ψηλά τ’ απάτητα βουνά
και τους μιλώ για σένα
πως έχεις ομορφιά και φρύδια τοξωτά
σαν πέτρινα γεφύρια
Και μ’ απάντησαν:
Τα γεφύρια χορταριάζουν.
άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς
Μιλώ με τ’ ουρανού τα μαύρα σύννεφα
και τους μιλώ για σένα
πως όταν περπατάς, γλυκά όπου πατάς
η στέρφα γη ανθίζει
Και μ’ απάντησαν:
Η γη ανθίζει εκεί που θέλει.
άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς.
Μιλώ με τις πηγές που ζούνε μοναχές
και τους μιλώ για σένα
πως όταν με κοιτάς, σαν λες πως μ’ αγαπάς
αγγέλοι φτερουγίζουν
Και μ’ απάντησαν:
Είναι χάρτινοι οι αγγέλοι.
άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς.
|  |
Tекст: Thanasis Papakonstadinou
Mузика: Thanasis Papakonstadinou
Прва представа: Melina Kana
Obraćam se visokim planinama gde niko nije kročio
i pričam im o tebi
kakva je tvoja lepota, i lukovi obrva
kao kameni mostovi
A planine mi odgovaraju:
"Mostovi zarastaju u travu
Sirota dušo, ne daj se prevariti."
Obraćam se crnim oblacima na nebu
i pričam im o tebi
da kad koračeš nežno, na mestu gde stupiš
i jalova zemlja procveta
A oblaci mi odgovaraju:
"Zemlja cveta tamo gde ona želi.
Sirota dušo, ne daj se prevariti."
Obraćam se izvorima koji žive sami
i pričam im o tebi
da kad me gledaš, kad mi kažeš da me voliš
anđeli zalepeću krilima
A izvori mi odgovaraju:
"To su anđeli od hartije.
Sirota dušo, ne daj se prevariti."
| |
