Vieraita
Πέρα απ’ τ’ άστρα είν’ η δικιά μας γειτονιά
Κατεβήκαμε με γέλια και τα όργανα στον ώμο
Έλα κάντε μας λιγάκι συντροφιά
Κουραστήκαμε απ’ το δρόμο
Είχε κρύο από του Δία τη μεριά
Κι η Σελήνη ερημιά καθόλου κόσμο
Άντε ανάψτε μας μια όμορφη φωτιά
Κουραστήκαμε απ’ το δρόμο
Τέτοια νύχτα μαγεμένη και γλυκιά
Μας θυμίζει ένα φθινόπωρο στον Κρόνο
Άντε ας παίξουμε μια τελευταία πενιά
Όπου να `ναι ξαναβγαίνουμε στο δρόμο
Tähtien takana on oma korttelimme
Laskeuduimme nauraen ja soittimet olalla
Tulkaa tekemään meille vähän seuraa
Väsyimme matkasta
Oli kylmä Zeun seuduilla
Ja Kuu autio ei lainkaan kansaa
Aide sytyttäkää meille kaunis nuotio
Väsyimme matkasta
Tällainen yö noiduttu ja ihana
Muistuttaa syksyä Kronoksessa
Aide soittakaamme viimeinen sointu
Mihin viekin lähdemme uudelleen matkaan
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 18.03.2009