Ecco, il treno è partito (N. Gatsos)
Σβήνει τ’ αστέρι του βοριά στην ανηφοριά κι ένα ποτάμι φωτεινό κυλάει στον ουρανό Κοιμούνται ακόμα τα παιδιά κάτω απ’τη ροδιά Και μ’ένα δάκρυ μου θολό τα μάτια τους φιλώ Πάει έφυγε το τρένο, έφυγες κι εσύ σταλαγματιά χρυσή πάει χάθηκε το τρένο, χάθηκες κι εσύ σε γαλανό νησί Πήρες απ’ το καλοκαίρι στο μικρό σου χέρι το λαμπερό τ’ αστέρι και πήγες σ’ άλλη γη μ’ όνειρα κι εγώ πηγαίνω να σε περιμένω νερό σταματημένο σε δροσερή πηγή Πάει έφυγε το τρένο έφυγες κι εσύ σταλαγματιά χρυσή		Si spegne la stella polare sulla salita e un fiume luminoso scorre nel cielo I bambini dormono ancora sotto il melograno E con un pianto torbido io li bacio sugli occhi Ecco, è partito il treno, sei partito anche tu stille di pianto d'oro ecco, il treno è sparito, sei sparito anche tu in un isola serena Hai preso dall'estate nella tua piccola mano la stella luminosa e sei andato in un'altra terra anch'io cammino coi sogni per aspettarti acqua che si è fermata in una fonte fresca Ecco, è partito il treno, sei partito anche tu stille di pianto d'oro
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 18.03.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info