La Platitéra* dei cieli (N. Gatsos)
Εγώ σ’ ανάστησα με χώμα και νερό
χελιδονάκι να `σαι μα κι αγρίμι
να σ’ έχω αλφαβητάρι στον καιρό
κι ανέσπερο καντήλι μες στη μνήμη.
Μα εσύ γυρεύοντας του ονείρου την πηγή
κοντά στων Ουρανών την Πλατυτέρα
βρήκες φτερά κι αρνήθηκες τη γη
τη σκοτεινή την πρώτη μας μητέρα.
Io ti crebbi con terra e acqua
perché fossi rondinella e anche fiera
e tutto l'alfabeto tu mi fossi nel tempo
e candela inestinguibile dentro la memoria
Ma tu cercando la fonte del sogno
vicino alla Platitèra dei Cieli
trovasti ali e rinnegasti la terra
la nostra primigenia madre tenebrosa.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 19.03.2009