Je me suis trompé de ville
Αγνωστη πόλη πως βρέθηκα εδώ καφενεία και δρόμοι και σπίτια ζωό αδέσποτο μονάχος γυρνώ νυχτοπούλι που τρέμει την νύχτα Κίτρινα φώτα, σκοτάδια αδειανά δυο αιώνες, δυο χρόνια, μια μέρα η μνήμη ουρλιάζει και με σπρώχνει ξανά στο εδώ, στο αλλού, στο πιο πέρα Λάθος πόλη, λάθος ζωή διάλεξε η ζωή μου μείνε μαζί μου... Λάθος πόλη, λάθος στιγμή διαλέξαν τα ονειρά μου μείνε κοντά μου... Ολοι κοιτάζουν, δε με βλέπει κανείς κι ούτε ένα βλέμμα να σε θυμίζει το κρυμμένο πένθος μιας μεγάλης γιορτής το αόρατο τείχος του χτίζει Ξημέρωσε, φεύγει τ’ ουρανού η πληγή πουθενά τ’ ονομά σου δεν είδα στης Τυφλίδας το κάστρο κλαίει ένα παιδί κι εγώ κλαίω μονάχος στην Χαλκίδα		Ville inconnue comment me suis-je retrouvé ici des cafés des rues des maisons j'erre comme un animal sauvage oiseau nocturne qui tremble la nuit Lumières jaunes, obscurité vide deux siècles, deux années, un jour la mémoire hurle et me pousse à nouveau ici, ailleurs, plus loin Je me suis trompé de ville, de vie aussi reste avec moi... Je me suis trompé de ville, mes rêves inopportuns reste près de moi... Tous regardent, personne ne me voit même pas un regard pour te rappeler le deuil caché d'une grande fête le mur invisible qui se construit Il fait jour, la blessure du ciel s'en va je n'ai vu nulle part ton nom un enfant pleure dans le château de Tbilissi et moi je pleure seul à Chalkis
stephellas, Stéphane © 19.03.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info