Cinque lettere (N. Gatsos)
Το πρόσωπό του σύννεφο
Το πέρασμά του μπόρα
Κι η ομορφιά του σύνορο
Για της καρδιάς τη χώρα
Απόψε ανοίγει ο άνεμος
Του νου τα παραθύρια
Για να περάσει ο άγγελος
Με τ’άχραντα μυστήρια
Στον ουρανό σκαρφάλωσα
Τον κόσμο να μετρήσω
Κι είδα την άσπρη θάλασσα
Που θα σε φέρει πίσω
Είδα κατάρτι γυρισμού
Κι ένα πουλί του νότου
Με το κρυφό μαράζι του
Και το παράπονό του
Πέντε γράμματα
Ταιριάξανε και κάναν την αγάπη
Πέντε γράμματα
Γεννήσανε τον πόνο και το δάκρυ
Πέντε γράμματα
μας παν ως του παράδεισου την άκρη
Una nuvola il suo volto
Una tramontana il suo passaggio
E un confine la sua bellezza
Per il territorio del cuore
Stasera spalanca il vento
Le finestre della mente
Perché passi l'angelo
Coi suoi misteri immacolati.
Mi arrampicai in cima al cielo
Per misurare il mondo
E vidi il mare bianco
Che ti riporterà indietro
Vidi il veliero del ritorno
E un uccello del Noto
Con la sua nascosta angoscia
E tutto il suo dolore.
Cinque lettere
Si congiunsero e composero l'amore
Cinque lettere
Generarono lacrime e dolore
Cinque lettere
ci conducono in capo al paradiso
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 19.03.2009