Lamento (N. Gatsos)
Είδα στον ίσκιο σου γραμμένο
Στον ουρανό τον ματωμένο
Δάκρυ πικρό και συννεφιά
Κι ήρθα και σού’βαλα στο χέρι
Σίδερο πέτρα και μαχαίρι
Και του σταυρού σου τα καρφιά
Άγρυπνο κράτησες το βόλι
Μα εγώ στης γης το περιβόλι
Θα κρύβω τη λαβωματιά
Ώσπου στο χώμα να γυρίσει
Το πεύκο και το κυπαρίσσι
Το δυοσμαρίνι κι η μυρτιά
Τώρα με τ’όνειρο χαρά σου
Μείνε κυκλάμινο του δάσου
Και πριν στον ήλιο αναστηθείς
Πάρ’ την αγάπη για κλειδί σου
Στην αμμουδιά του παραδείσου
Πού πας απόψε να σταθείς;
Vidi nella tua ombra iscritta
Nel cielo insanguinato
Un pianto amaro e una nuvolaglia
E venni a porti nelle mani
Ferro pietra e coltello
E i chiodi della tua croce
Tenesti pronto il colpo
Ma io nel giardino terrestre
Terrò nascosta la ferita
Finché alle loro zolle non ritornino
Il pino ed il cipresso
Il mirto e il rosmarino
Ora ciclamino del bosco
Rimani in sogno, e sii felice
E prima che tu risorga al sole
Prendi l'amore come tua chiave
Sull'arenile del paradiso
Dove vai stasera a stare ?
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 19.03.2009