Lance une échelle à la lune
Νύχτα έριξες ξανά τα δίχτυα πάνω μου βαριά νύχτα με κρατάς κρυμμένο από τη χαρά νύχτα μάγισσα σκληρή γίνε απόψε τρυφερή νύχτα πες μου τι να κάνω δε με συγχωρεί Ρίξε μια σκάλα στο φεγγάρι ν’ ανεβώ όλα τ’ αστέρια σου ν’ ανάψεις για να δω να ξεμακραίνει να μικραίνει να χαθεί στα σκοτεινά ότι με κόβει με πληγώνει με πονά Ρίξε μια σκάλα στο φεγγάρι ν’ ανεβώ όλα τ’ αστέρια σου ν’ ανάψεις για να δω πού έχει πάει πού γυρνάει θέλω απόψε να τη βρω να της μιλήσω να της πω την αγαπώ Νύχτα είμαι μοναχός και δεν έχεις ένα φως νύχτα η ζωή μπροστά μου δρόμος σκοτεινός νύχτα που με ξενυχτάς που με σέρνεις που με πας νύχτα εδώ κανείς δε μένει άδικα χτυπάς		Ô nuit, tu as encore jeté de lourds filets au dessus de moi Ô nuit, tu me soustrais à la joie Ô nuit, cruelle sorcière, deviens tendre ce soir Ô nuit, dis moi ce que je dois faire, elle ne me pardonne pas Lance une échelle à la lune pour que je monte Allume toutes tes étoiles pour que je voie Qu'elle part, qu'elle dépérit Qu'elle se perd dans les ténèbres Quand elle me déchire, me blesse, me fait mal. Lance une échelle à la lune pour que je monte Allume toutes tes étoiles pour que je voie Où elle est partie, où elle revient Ce soir je veux la trouver Pour lui parler, pour lui dire que je l'aime Ô nuit je suis seul et tu n'as pas de lumière La vie devant moi c'est la nuit Chemin de ténèbres Nuit toi qui me gardes éveillé Où me traînes tu, où m'emmènes tu ? Ô nuit, ici personne ne reste, tu frappes vainement
www.projethomere.com © 21.03.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info