МАРГАРИТО МАРГАРИТКЕ
Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ, περιστεράκι στον ουρανό... τον ουρανό μες στα δυο σου μάτια κοιτάζω, βλέπω την πούλια και τον Αυγερινό. Η μάνα σου είναι τρελή και σε κλειδώνει μοναχή, σαν θέλω νά `μπω στην κάμαρή σου μου ρίχνεις μεταξωτό σκοινί, και κλειδωμένους μας βλέπει η νύχτα, μας βλέπουν τ’ άστρα κι η χαραυγή. Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ, βαρκούλα στο Σαρωνικό... Σαρωνικέ μου, τα κυματάκια σου δώσ’ μου, δώσ’ μου τ’ αγέρι, δώσ’ μου το πέλαγο. Η μάνα σου είναι τρελή και σε κλειδώνει μοναχή, σαν θέλω νά `μπω στην κάμαρή σου μου ρίχνεις μεταξωτό σκοινί, και κλειδωμένους μας βλέπει η νύχτα, μας βλέπουν τ’ άστρα κι η χαραυγή. Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ, δεντράκι στο Βοτανικό... Πάρε το τραμ μόλις δεις πως πέφτει η νύχτα, πέφτουν οι ώρες, πέφτω, λιποθυμώ. Η μάνα μου είναι τρελή και με κλειδώνει μοναχή, σαν θέλω νά `μπεις στην κάμαρή μου σου ρίχνω μεταξωτό σχοινί, και κλειδωμένους μας βλέπει η νύχτα μας βλέπουν τ’ άστρα κι η χαραυγή.		Маргарита, Маргаритке, гълъбче в лазура. Небето в двете ти очи съзирам, съзвездия и блясък виждам. Майка ти е луда и заключва те сама. Когато в стаята ти искам да се кача, ти хвърляш ми копринено въже. И тъй заключени вижда ни нощта, виждат ни звездите и зората. Маргарита, Маргаритке, лодчица в Сароникос Понеси ме, вълните си дай ми, дай ми вятъра, морето дай ми. Майка ти е луда и заключва те сама. Когато в стаята ти искам да се кача, ти хвърляш ми копринено въже. И тъй заключени вижда ни нощта, виждат ни звездите и зората. Маргарита, Маргаритке, малко дръвче във Вотаникос, Хвани трамвая, видиш ли нощта как пада. Часовете минават, аз пропадам и отпадам. Майка ти е луда и заключва те сама. Когато в стаята ти искам да се кача, ти хвърляш ми копринено въже. И тъй заключени вижда ни нощта, виждат ни звездите и зората.
gopata, Giwrgos © 03.04.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info