A beautiful carriage with two horses
Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα
να μου φέρετε τα μάτια μου σαν κλείσω
τον ντουνιά με τα στραβά και τα παράλογα
καβαλάρης μια φορά να σεργιανίσω
Το ένα τ’ άλογο να είναι άσπρο
όπως τα όνειρα που έκανα παιδί
το άλλο τ’ άλογο να είναι μαύρο
σαν την πικρή μου την κατάμαυρη ζωή
Να χτυπώ το καμουτσίκι μου το άπονο
σαν της μοίρας μου τ’ αβάσταχτα χαστούκια
και ν’ ακούγεται τη νύχτα σαν παράπονο
σαν πενιά λυπητερή από μπουζούκια
Το ένα τ’ άλογο να είναι άσπρο
όπως τα όνειρα που έκανα παιδί
το άλλο τ’ άλογο να είναι μαύρο
σαν την πικρή μου την κατάμαυρη ζωή
A beautiful carriage with two horses
I want you to bring me, when I finally close my eyes
to wander, as a rider for once,
the world with all its flaws and mistakes
Let one horse be white
like the dreams I had as a child
let the other horse be black
like my bitter, dark life
I will crack my merciless whip
like the intolerable slaps of my destiny
and at night it will sound like a wail,
like a sad strum of the bouzouki*
Let one horse be white
like the dreams I had as a child
let the other horse be black
like my bitter, dark life
Sinistro © 29.10.2005