Чия уста изгаря сега устните ти
Κλείνω τα μάτια και νιώθω ξανά πως είμαι τόσο κοντά σου πως με φιλάς με δυο χείλη ζεστά και χάνομαι στην αγκαλιά σου Δε θέλω να το σκεφτώ ότι εσύ δεν είσαι εδώ είμαι μακριά σου χωρίς καρδιά σκέψεις τρελές κάθε βραδιά Ποιο στόμα καίει τώρα τα χείλη σου και ποια σιωπή τα κρατάει κλειστά ποιο σώμα ανάβει τώρα το σώμα σου και ποια αγκαλιά σε κρατάει σφιχτά Σε περιμένω όσο ανασαίνω γύρνα εδώ ξανά Κλείνω τα μάτια κι ο χρόνος γυρνά σε εκείνες τις άγιες νύχτες που με φιλούσαν δυο χείλη καυτά και γέλιο μου ‘καναν τις πίκρες Δε θέλω να το σκεφτώ ότι εσύ δεν είσαι εδώ αναρωτιέμαι πώς το μπορείς κι έτσι σκληρά με τιμωρείς		Затварям очите и отново чувствам как съм толко близо до теб как ме целуваш с две устни горещи и се губя в прегръдките ти. Не искам да си мисля че не си тук без сърце съм далеко от теб и луди мисле всяка вечер. Чия уста изгаря сега устните ти и чие мълчание ги държи затворени чие тяло запалва твоето и чии прегръдки те притискат Чакам те докато дишам върни се тук отново Затварям очи и времето връщам В онези святи нощи Когато ме целуваха две устни горещи и превърнаха в смях горчилката. Не искам да мисля Че ти не си тук недоумявам как можеш така жестоко да ме наказваш.
gopata, Giwrgos © 06.04.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info