Малко по малко
Βράδιασε πέρασε ο καιρός απ’ το πρωί πάει ένας χρόνος ήταν ο πόλεμος σκληρός νίκησε ο καθένας μόνος τώρα μπορώ να σε κρατώ σαν ένα πρόσωπο που σβήνει ό, τι περάσαμε μαζί ένα φθινόπωρο αφήνει Είναι η ώρα περασμένη μη γυρίσεις πως μ’ εγκατέλειψες ξανά μη μου θυμίσεις Σιγά σιγά εγώ σε ξεπερνάω σιγά σιγά βάζω στο χθες μηδενικά τέτοια αγάπη βλέπεις δε χωρούσε μέσα σε λίγα μόνο τετραγωνικά Σιγά σιγά εγώ σε ξεπερνάω σιγά σιγά κι ας μου θολώνεις το μυαλό και φεύγω βόρεια ψάχνω την ψυχή μου ψυχή που είχα χάσει τώρα από καιρό Ήσουνα πόνος στην καρδιά που από πριν είχε πεθάνει οίκτο δεν είχες στην ψυχή σε μια ψυχή που δε σου φτάνει τώρα μπορώ να σε κρατώ που η ενοχή σε σκοτεινιάζει έφυγε πέρασε ο καιρός είναι πρωί κι όμως βραδιάζει		Стъмни се мина времето от сутринта измина една година беше жестока битка всеки победи за себе си сега мога да те задържа като едно лице което изчезва преживяните ни мигове достигнаха есента. Часът отмина не се връщай не ми напомняй как ме изостави. Малко по малко те забравям малко по малко изтривам миналото виждаш че такава любов не се побра в малкото пространство. Малко по малко те забравям малко по малко дори и да ми мътиш разума отивам на север търся душата си душа която загубих отдавна. Беше болка в сърцето което отдавна беше умряло милост нямаше в душата една душа която не ти стигаше сега мога да те задържа когато вината те помрачава мина времето сутрин е но се свечерява.
gopata, Giwrgos © 06.04.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info