Balada de un día de julio
Ασημιά κουδούνια αντηχούν στον δρόμο
πούθε πας μικρό μου ηλιοχιόνιστο
Πάω στις μαργαρίτες πέρα στο λιβάδι
πράσινο λιβάδι σαν ζωγραφιστό
Πούθε πας μικρό μου διόλου δε φοβάσαι
πέρα είν’ το λιβάδι ώρες μακριά
Η δικιά μου αγάπη διόλου δε φοβάται
τ’ ανοιχτό τ’ αγέρι την δενδροσκιά
Τότε να φοβάσαι γιόκα μου τον ήλιο
ακριβό μου αγόρι ηλιοχιόνιστο
Τα μαλλιά μου ο ήλιος τάκαψε για πάντα
κι είμαι ασπρομάλλης δυο χρονώ μωρό
Esquilones de plata/ llevan los bueyes.
-¿Dónde vas, niña mía,/ de sol y nieve?
-Voy a las margaritas
del prado verde .
- El prado está muy lejos
y miedo tienes.
- Al airón y a la sombra
mi amor no teme.
- Teme al sol, niña mía,
de sol y nieve.
- Se fue de mis cabellos
ya para siempre
Avellinou © 06.04.2009