L'aia nera (N. Gatsos)
Να `χα μια πράσινη κλωστή
κι ένα χρυσό βελόνι
την ομορφιά να κένταγα
στης γης το μαύρο αλώνι.
Να σταματούσα τις βροχές
τα σύννεφα να διώξω
και να ζεσταίνω τις καρδιές
με το ουράνιο τόξο.
Να κένταγα για τα παιδιά
γαλάζια καλοκαίρια
με την ελπίδα ολάκερη
και την αγάπη ακέρια.
Και μέσα στα χαλάσματα
να ρίξω πάλι σπόρο
για τον δραπέτη της ζωής
και για τον οδοιπόρο.
Κι αν βγάλει φύλλα και καρπούς
θέλω να `ρθείς αδέρφι,
καινούργιο κόσμο να χαρείς
πάνω στη γη τη στέρφη.
Αχ να `χα πράσινη κλωστή
κι ένα χρυσό βελόνι
να `φερνα πάλι τη χαρά
στης γής το μαύρο αλώνι.
Να `φερνα πάλι τη χαρά
στης γής το μαύρο αλώνι.
Avessi un filo verde
e anche un ago d'oro
ricamerei la bellezza
sull'aia nera della terra.
Arresterei le piogge
e scaccerei le nuvole
e scalderei i cuori
con l'arcobaleno.
Per i bimbi ricamerei
estati color turchino
con la speranza intatta
ed integro l'amore.
E dentro la tempesta
getterei di nuovo il seme
per chi fugge nella vita
e chi sta sempre in viaggio.
E se buttasse foglie e frutti
che tu venga in fratellanza,
a goderti un mondo nuovo
sopra la terra sterile.
Ah, se avessi un filo verde
e anche un ago d'oro
riporterei la gioia
sull' aia nera della terra.
Riporterei la gioia
sull'aia nera della terra.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 15.04.2009