Елени
Το χλωμό το προσωπάκι σου
στις φωτογραφίες μας κοιτώ,
πόσο κουράστηκες, να φύγεις βιάστηκες.
Τα θλιμμένα τα ματάκια σου
σαν δυο σύννεφα στον ουρανό,
πού να πηγαίνουνε, πού ταξιδεύουνε;
Ελένη, εκεί που πας κοίτα να είσαι ευτυχισμένη,
σ’ αυτή τη γη η μοίρα σου ήταν γραμμένη
σ’ άσπρο χαρτί με ένα κίτρινο στυλό
σα δάκρυ από λεμόνι.
Θυμάμαι πόσα απογεύματα
καθόσουνα δίχως να βγάλεις τσιμουδιά,
μόνο με κοίταζες και χαμογέλαγες.
Σου στέλνω αυτό το τραγουδάκι μου
για να σου κρατάει συντροφιά
και να μην ξεχνάς να μου χαμογελάς.
Бледото ти личице
на снимките ни гледам.
Колко беше уморена,бързаше да тръгнеш.
Тъжните ти очички,
като два облака в небето.
Къде да отидат,накъде да пътуват?
Елени, където и да отиде, нека си щастлива.
На тази земя съдбата ти беше написана
на бяла хартия с жълто мастило,
като лимонови сълзи.
Помня колко много следобеди
ти стоеше без да отрониш ни дума;
само ме поглеждаше и се усмихваше
Тази песничка ти пращам,
за да ти прави компания
и да не забравиш да ми се усмихваш.
gopata, Giwrgos © 22.04.2009