The hounds of time
Με όσα βρήκα φυλαχτά
πάνω σου περασμένα
με τόσες κρύες θάλασσες
τα μάτια σου πλεγμένα.
Θέλω να πάρω πάνω μου
όλη τους την ευθύνη
για όσα χρόνια είδανε
να φεύγουνε σαν σμήνη.
Θυμάσαι όλες τις βραδιές
που μοιάζαν μεσημέρια
και ιστορίες που έζησες
και σου `μειναν στα χέρια.
Για κάτι δράκους που παλιά
τρώγαν φιλιά να ζήσουν
και για του χρόνου τα σκυλιά
που όλους θα μας νικήσουν.
Και `γω που θέλω απ’ τη ζωή
τα πάντα κι άλλο τόσο
δε βρίσκω κάτι ακριβό
τώρα πια να σου δώσω.
Μόνο αυτό που κυνηγά
το άρρωστο μυαλό μου
έτσι κι αλλιώς δεν ήτανε
και δε θα `ναι δικό μου.
With all the lucky charms I found
on you, old ones,
and with as many cold seas -
your eyes are mixed up.
I want to take upon me
full responsibility
for all the years they watched
flying away in a swarm
Do you remember all those nights
that seemed like broad daylight
and stories you lived
left on your hands
about some dragons that used to
eat kisses to live on
and about the hounds of time
that will defeat us all.
And I who want, from life,
everything and then some -
I can't find anything precious
to give you anymore.
Only that which
my sick fancy is hunting
Anyway it never was
and never will be my own
Geeske © 24.07.2005