Ecco se ne sono andati (T. Livaditis)
Εκίνησαν και πάνε
σε δρόμο μακρινό
στο αίμα τους κρατάνε
της γης το στεναγμό.
Ο θάνατος τους προσμένει
στου δρόμου τη στροφή
μα πλάι τους πηγαίνει
σαν ίσκιος μια προσευχή.
Παιδιά του καημού και της νύχτας
ψωμί και πικρό νερό
στρατί χωρίς γυρισμό
καημός χωρίς στεναγμό
που πάτε, παιδιά δε ρωτώ
μα κι εγώ κοντα στον σταυρό και στα πουλιά
ένα βράδυ θά `ρθω
τον χαμένο καιρό
να τραγουδήσω.
Ecco se ne sono andati
su una lontana strada
trattengono nel sangue loro
il sospiro della terra.
La morte li sta aspettando
alla svolta della strada
ma cammina accanto a loro
come un'ombra una preghiera.
Figli della notte e del dolore
pane e acqua amari
strada senza ritorno
dolore senza sospiro
dove andate, ragazzi non vi chiedo
ma io accanto alla croce e agli uccelli
arriverò una sera
una sera per cantare
il tempo che si è perduto.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 19.05.2009