Mille silences
Στις βραδινές περιπλανήσεις μας μες στης πόλης τον αχό τις θαμπές φωνές των άγνωστων σκορπάει ο αέρας εκεί κι εδώ Μου κρατάς το χέρι σε κρατώ με κοιτάς για μια στιγμή το μεγάλο μας το όνειρο σου εξηγώ με ένα φιλί Και μετά δε μιλάμε πολύ γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή Με το βλέμμα στους περαστικούς να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς Στις βραδινές περιπλανήσεις μας στης καρδιάς τις διαδρομές πώς γεμίζει η νύχτα χρώματα πώς φωτίζονται οι σκιές Και δεν βρίσκω λόγια να σου πω γιατί όλα έχουν φωνή το μεγάλο μας το όνειρο σου εξηγώ με ένα φιλί Και μετά δε μιλάμε πολύ γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή Με το βλέμμα στους περαστικούς να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς		Pendant nos promenades nocturnes dans le bourdonnement de la ville, les voix confuses des inconnus il les disperse le vent ça et là Tu tiens ma main, je tiens à toi ; tu me regardes un seul instant Ce notre grand rêve à nous je te l’explique par un baiser Et puis on ne parle pas beaucoup, car c’est dans le silence qui vit le rêve Le regard fixé sur les passants, si seulement j’avais mille silences, afin que tu écoutes… Pendant nos promenades nocturnes, entre les chemins du cœur, comme la nuit s’emplit de couleurs ! Comme les ombres s’illuminent ! Et je ne trouve plus de paroles de te dire, car tout autour de nous possède la voix Ce notre grand rêve à nous je te l’explique par un baiser Et puis on ne parle pas beaucoup, car c’est dans le silence qui vit le rêve Le regard fixé sur les passants, si seulement j’avais mille silences, afin que tu écoutes…
jaxlarus, Ι. Λάζος © 18.07.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info