Jednom (Korgialas)
Σα σφαίρα με τρυπάει αυτό που νιώθω για σένα
γυρνάω τις νύχτες πια μονάχος κι όλα μοιάζουν σαν ψέμα
και περιμένω εδώ, περιμένω εδώ
κι όλο ψάχνω δίχως να ‘χω τίποτε άλλο να βρω.
Μέρα με τη μέρα με τραβάει η σκιά σου
μα αυτή η πόλη με πεθαίνει με κρατάει μακριά σου
και περιμένω εδώ, περιμένω εδώ
πως κάποια μέρα θα γυρίσεις και θα αρχίσω να ζω.
Μια φορά να σε έβλεπα για λίγο
μόνο μια φορά και ας έφευγες μετά
μια φορά να σε άγγιζα για λίγο
μόνο μια φορά και ας πέθαινα μετά
Κράτα με απόψε νύχτα κράτα με λίγο
αυτή η φωτιά με καίει χάνομαι στης μέρας τον ήλιο
και περιμένω εδώ, περιμένω εδώ
κι όλο ψάχνω δίχως να έχω τίποτε άλλο να βρω
Μέρα με τη μέρα με τραβάει πιο κάτω
μετά με παίρνει με πετάει στον αέρα ξεσπάω
και περιμένω εδώ, περιμένω εδώ
πως κάποια μέρα θα γυρίσεις και θα αρχίσω να ζω.
Μια φορά να σε έβλεπα για λίγο
μόνο μια φορά και ας έφευγες μετά
μια φορά να σε άγγιζα για λίγο
μόνο μια φορά και ας πέθαινα μετά.
Kao metak me probija ono što prema tebi osećam
lutam noćima sam i sve liči na laž
i čekam ovde, čekam ovde
i stalno tražim, a nemam šta više da nađem
iz dana u dan vuče me tvoja senka
a ovaj grad me ubija, drži me dalje od tebe
i čekam ovde, čekam ovde
jednog dana da se vratiš i da počnem da živim
Jednom, kad bih te videla na kratko
samo jednom, pa makar posle otišao
jednom, kad bih te dodirnula na tren
samo jednom, pa makar umrla posle
Drži me večeras, noći, drži me malo
ova vatra me peče, gubim se u suncu dana
i čekam ovde, čekam ovde
i stalno tražim, a nemam šta više da nađem
iz dana u dan vuče me sve niže
a onda me uzme, baci u vazduh i ja puknem
i čekam ovde, čekam ovde
jednog dana da se vratiš i da počnem da živim
Jednom, kad bih te videla na kratko
samo jednom, pa makar posle otišao
jednom, kad bih te dodirnula na tren
samo jednom, pa makar umrla posle
neraidaBGD, Ivana © 29.08.2009