Przybądź i skończ me życie
Από τη μέρα που ’φυγες τον ήλιο έχω χάσει κι η νύχτα την καρδούλα μου αιχμάλωτη έχει πιάσει Έλα να με τελειώσεις μόνο εσύ μπορείς έλα να με τελειώσεις μη μου το αρνηθείς στο στήθος μου μη φοβηθείς μαχαίρι να καρφώσεις Είσαι όλα ό,τι έχω και δεν έχω σου φωνάζω άκουσέ με δεν αντέχω άλλος να φιλάει τα χείλη που φιλούσα εγώ δεν υπάρχει λόγος πια να ζω μονάχος είμαι σαν το κύμα που το σπάει ο βράχος μου ’δωσες ζωή και έλα πάρ’ την πίσω σε παρακαλώ Από την ώρα που ’χασα εσένα από κοντά μου κομμάτια γίναν οι χαρές και τρόμος τα όνειρά μου		Od dnia gdy opuściłaś mnie Swe słońce utraciłem W niewolę wzięła serce me Noc ciemna i niemiła Przybądź i skończ me życie Możesz tak jedynie ty Przybądź i skończ me życie Proszę nie odmawiaj mi W mą nagą pierś nie wahaj się Wbić noża należycie Jesteś wszystkim tym co mam i czego nie mam Wołam ciebie usłysz mnie już nie wytrzymam Usta twe pieściłem Teraz obcy pieści je Nie ma sensu żebym trwał w osamotnieniu Jestem falą Która ginie na kamieniu Życie które dałaś zabierz już z powrotem O to proszę cię Od chwili gdy straciłem cię Me życie płynie łzami Radości strzępem stały się Marzenia koszmarami
EleutheriaPL, Elżbieta Flisak © 02.10.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info