Unelma olivat yöt
Όνειρο γλυκό ήταν οι νύχτες, που ζήσαμε μαζί,
απ’ τα χείλη μου τη δίψα μου την έσβηνες εσύ,
μου την έσβηνες εσύ.
Εχθές το βράδυ μπήκα νωρίς στο καπηλειό
και σουρωμένος βγήκα μεσάνυχτα θαρρώ,
βήματα με ‘φέραν μπερδεμένα κι ανάμνηση γλυκιά,
στης αγάπης μου την πόρτα που με πρόδωσε σκληρά.
Όνειρο γλυκό ήταν οι νύχτες, που ζήσαμε μαζί,
απ’τα χείλη μου τη δίψα μου την έσβηνες εσύ,
μου την έσβηνες εσύ.
Απ’της καρδιάς τα βάθη ο πόνος ξεκινά,
με σπρώχνει και με φέρνει στα κρύα σου σκαλιά,
σκαλοπάτια μου αγαπημένα ξανά δε σας περνώ,
έκλεισε για πάντα η πόρτα κι η καρδιά που αγαπώ.
Όνειρο γλυκό ήταν οι νύχτες, που ζήσαμε μαζί,
απ’τα χείλη μου τη δίψα μου την έσβηνες εσύ,
μου την έσβηνες εσύ.
Uni ihana olivat yöt jotka elimme yhdessä,
huuliltani janoni sammutit sinä,
multa sen sammutit sinä.
Eilenillalla astuin aikaisin viinitupaan
ja juopuneena lähdin puollta öin luulen,
askelet mut veivät horjuvat ja muisto ihana,
rakkaani ovelle jossa mut petti katkerasti.
Uni ihana olivat yöt jotka elimme yhdessä,
huuliltani janoni sammutit sinä,
multa sen sammutit sinä.
Sydämen syvyyksistä tuska nousee,
mua työntää ja vie kylmille portaillesi,
portaani rakkaat enää en teitä kulje,
sulkeutui ainiaaksi ovi ja sydän joita rakastan.
Uni ihana olivat yöt jotka elimme yhdessä,
huuliltani janoni sammutit sinä,
multa sen sammutit sinä.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 02.10.2009