Ceo svet prevrćem (Stavento) | ||
Σε όνειρα μαζί σου πίστεψε με ακόμα τριγυρνώ το ξύπνημα μου έχει ακόμα το δικό σου το χαμόγελο άλλο ένα πρωινό ηλιανθέ μου που δεν είσαι εδώ άλλο ένα πρωινό κάνω τον κόσμο ανάκατο μπερδεύομαι μέσα στο πλήθος και ακολουθώ τη μυρωδιά σου που με καθιστούσε ανάστατο ελπίζω να με οδηγήσεις στο δικό σου το βυθό ελπίζω να μη με οδηγήσεις σε δικό σου υποκατάστατο στον άστατο σου κόσμο βρήκα έδαφος για να πατώ στους ροδαλένιους κάμπους σου βρήκα οσμή για να μυρίζω στην άγκαλια σου βρήκα μέρος για να κρυφτώ κι από τα χείλη σου πια κρασί για να μεθύσω Κάνω τον κόσμο ανάκατο στο πλήθος ψάχνω να σε βρω ανάγκη έχουν τα μάτια μου να σ’ αντικρίσουν τα χείλη μου λαχταραν’ να σε φιλήσουν Κάνω τον κόσμο ανάκατο ψάχνω παντού για να σε βρω στη θάλασσα, στ’ αστέρια, στη γη, στον ουρανό ρε δε με νοιάζει σου λέω, με νοιάζει μόνο να σε δω Ο ήλιος μ’ αποχαιρετά κι εγώ ακόμα σε ψάχνω τα φώτα ανάβουν και τ’ αστέρια απλώνονται στον ουρανό την απερίγραπτη ομορφιά σου προσπαθώ να περιγράψω το φεγγάρι στο βαθύ το μπλε που ακόμα είναι μισό ανάσα παίρνω σ’ ένα απ’ τα παγκάκια που ’χαμε κάτσει μονολογώ όλα εκείνα που μαζί είχαμε πει ακροβατώ στα γράμματα που μαζί είχαμε γράψει και σχηματίζαν τη πιο όμορφη λέξη πάνω στη γη πάνω στη γη που πίστεψέ με απόψε είναι μικρή μπροστά στην πεθυμιά μου να σε δω έτσι φαντάζει η ματιά μου ψάχνει ακόμα σαν τρελή να σε βρει γιατί η παρουσία σου μονάχα με καθυσηχάζει Κάνω τον κόσμο ανάκατο στο πλήθος ψάχνω να σε βρω ανάγκη έχουν τα μάτια μου να σ’ αντικρίσουν τα χείλη μου λαχταραν’ να σε φιλήσουν Κάνω τον κόσμο ανάκατο ψάχνω παντού για να σε βρω στη θάλασσα, στ’ αστέρια, στη γη, στον ουρανό ρε δε με νοιάζει σου λέω, με νοιάζει μόνο να σε δω Το φόντο άλλαξε το μπλε αρχίζει να ανοίγει το κουράγιο μου δε χάνω ακόμα περπατώ απλά το να σε δω ακόμα πιο πολύ επείγει να πέσω στην αγκαλιά σου, να ξεκουραστώ ξαφνού τα πόδια μου παγώσαν όταν σε είδα να πλησιάζεις και το στόμα μου δεν μπόρεσε κουβέντα να σου πει το σκοτάδι μου άρχισες να γλυκοχαράζεις δεν είν’ τυχαίο, με την ώρα βλέπεις πήγαινε ασορτί Το πλήθος κάνω ανάστατο πετάω σαν αερόστατο κάνεις τον κόσμο μου όμορφο λουλούδι σε αμμόλοφο Τον κόσμο κάνω ανάστατο σε πίνω και γλυκομεθώ στη θάλασσά σου θα ριχτώ μπας κι ησυχάσω | U snovima s tobom, veruj mi, još uvek lutam još uvek se budim s tvojim osmehom još jedno jutro, suncokrete moj, kako nisi tu još jedno jutro moj je svet zamršen gubim se u masi i pratim miris tvoj što me je remetio nadam se da ćeš me odvesti u svoje dubine nadam se da me nećeš odvesti u zamenu u tvom sam nestalnom svetu našao zemlju da hodam po ružičastim tvojim ravnicama našao sam miris da mirišem u tvom sam zagrljaju našao mesto da se sakrijem i sa tvojih usana vino da se od njega napijem Ceo svet prevrćem, u masi tražim da te nađem moje oči imaju potrebu da te vide a usne žude da te poljube.. Ceo svet prevrćem, tražim svuda da te nađem u moru, među zvezdama, na zemlji, na nebu nije bitno, kažem ti, bitno je samo da te vidim Sunce se od mene oprašta, a ja te još uvek tražim svetla se pale, a zvezde rasipaju po nebu tvoju neopisivu lepotu pokušavam da opišem mesec u tamno plavoj što je još uvek mlad uzimam dah na jednoj od klupica na kojoj smo sedeli ponavljam sam sa sobom sve što smo onda govorili hodam po slovima koja smo onda zajedno ispisali i koja su oblikovala najlepšu reč na svetu na svetu, koji je, veruj mi, noćas tako mali prema mojoj želji da te vidim, tako deluje moj pogled još uvek kao lud traži da te nađe jer me samo tvoje prisustvo smiruje Ceo svet prevrćem, u masi tražim da te nađem moje oči imaju potrebu da te vide a usne žude da te poljube.. Ceo svet prevrćem, tražim svuda da te nađem u moru, među zvezdama, na zemlji, na nebu nije bitno, kažem ti, bitno je samo da te vidim Pozadina se promenila, pojavljuje se svetlija plava hrabrost ne gubim, još uvek hodam jednostavno, da te vidim još uvek je neophodno da ti padnem u zagrljaj, da se odmorim odjednom su mi se noge odsekle kad sam video da se približavaš i moje usne nisu mogle da se pomere moju si tamu počela da pretvaraš u zoru nije slučajnost, vremenom je, vidiš, nestala disharmonija Ceo svet prevrćem, kao balon letim moj svet pretvaraš u lepi cvet u peščanoj dini Ceo svet prevrćem, ispijam te i slatko se opijam u tvoje ću more da se bacim, možda pronađem mir.. | |
neraidaBGD, Ivana © 02.10.2009 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info