Bewolkte zondag
Συννεφιασμένη Κυριακή,
μοιάζεις με την καρδιά μου
που έχει πάντα συννεφιά,
Χριστέ και Παναγιά μου.
Όταν σε βλέπω βροχερή,
στιγμή δεν ησυχάζω.
μαύρη μου κάνεις τη ζωή,
και βαριαναστενάζω.
Είσαι μια μέρα σαν κι αυτή,
που ‘χασα την χαρά μου.
συννεφιασμένη Κυριακή,
ματώνεις την καρδιά μου.
Bewolkte zondag,
je lijkt op mijn hart
want daar zijn er altijd wolken,
Christus en mijn Lievevrouw.
Als ik je zo uitgeregend zie,
ben ik geen moment gerust;
je maakt mijn leven zwart
en ik slaak een diepe zucht.
Je bent een dag als die
toen ik mijn vreugde verloor;
bewolkte zondag,
je doet mijn hart bloeden.
renehaentjens © 07.10.2009