De zwarte zon
Μαύρος ο ήλιος σήμερα κι η ξαστεριά μια χίμαιρα μα βρήκα βράχο και γιαλό στον κόσμο τον αμαρτωλό Κι έριξα τα κρίματα σε σαράντα κύματα έριξα τα κρίματα σε σαράντα κύματα έριξα τα κρίματα Άμοιρο αδέρφι σου `φερα της λευτεριάς τα νούφαρα και με την πίκρα στην ματιά μάζεψα τ’ άγια σου σκουτιά Κι έπλυνα τα αίματα σε σαράντα ρέματα έπλυνα τα αίματα σε σαράντα ρέματα έπλυνα τα αίματα Μαύρος ο ήλιος σήμερα κι είναι βουβά τα σήμαντρα μα εγώ στου πόνου την πλαγιά προσκύνησα την Παναγιά Κι έκλαψα τα θύματα σε σαράντα μνήματα έκλαψα τα θύματα σε σαράντα μνήματα έκλαψα τα θύματα		Zwart is vandaag de zon, ver weg de klare hemel maar ‘k vond een rots en strand in de verdorven wereld En de zonden wierp ik op veertig golven ik wierp de zonden, op veertig golven wierp ik de zonden Onfortuinlijke broer, hier zijn de waterlelies van de vrijheid met bittere tranen verzamelde ik je heilige winterkleren En het bloed waste ik in veertig stromen ik waste het bloed, in veertig stromen waste ik het bloed Zwart is vandaag de zon, stom blijven de klokken maar op de steile pijn knielde ik voor O.L.V. En om de slachtoffers treurde ik aan veertig graven ik treurde om de slachtoffers, aan veertig graven treurde ik om de slachtoffers
renehaentjens © 24.10.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info