Das Blut der Liebe
Της αγάπης αίματα με πορφύρωσαν και χαρές ανείδωτες με σκιάσανε οξειδώθηκα μες στη νοτιά των ανθρώπων μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο. Στ’ ανοιχτά του πελάγου με καρτέρεσαν Με μπομπάρδες τρικάταρτες και μου ρίξανε αμαρτία μου να `χα κι εγώ μιαν αγάπη μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο. Τον Ιούλιο κάποτε μισανοίξανε τα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάχνα μου την παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίσουν μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο. Κι από τότε γύρισαν καταπάνω μου των αιώνων όργητες ξεφωνίζοντας ο που σ’ είδε, στο αίμα να ζει και στην πέτρα μακρινή μητέρα Ρόδο μου Αμάραντο. Της πατρίδας μου πάλι ομοιώθηκα μες στις πέτρες άνθισα και μεγάλωσα των φονιάδων το αίμα με φως ξεπληρώνω μακρινή Μητέρα Ρόδο μου Αμάραντο. (Οι τρεις πρώτες στροφές είναι μελοποιημένες).		Das Blut der Liebe errötete mich und ungesehene Freuden erschatteten mich ich oxidierte in der Feuchte der Menschen weit entfernte Mutter meine nicht verwelkende Rose In der Weiten des Meeres wartete man auf mich Mit dreimastigen Bomberschiffen schossen sie auf mich Meine Sünde war es das ich auch eine Liebe hatte weit entfernte Mutter meine nicht verwelkende Rose Den Juli öffneten sie halb einmal ihre grossen Augen in meinen Körper Das Jungfernleben ein Mal zu erleuchten weit entfernte Mutter meine nicht verwelkende Rose
theo2905 © 24.10.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info