Sami (usamljeni) ljudi
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
σαν το ξεχασμένο στάχυ
ο κόσμος γύρω άδειος κάμπος
κι αυτοί στης μοναξιάς το θάμπος
σαν το ξεχασμένο στάχυ
άνθρωποι μονάχοι
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
όπως του πελάγου οι βράχοι
ο κόσμος θάλασσα που απλώνει
κι αυτοί βουβοί σκυφτοί και μόνοι
ανεμοδαρμένοι βράχοι
άνθρωποι μονάχοι
Άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, ξεχασμένα
άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, σαν εσένα, σαν εμένα...
Postoje ljudi koji žive sami
kao zaboravljeno klasje
svet okolo pusta ravnica
a oni u bljesku samoće
kao zaboravljeno klasje
ljudi usamljeni
Postoje ljudi koji žive sami
kao morske stene
svet more što se prostire
a oni nemi, pokunjeni i sami
stene što ih šibaju vetrovi
ljudi usamljeni
Ljudi sami, kao suve grane, slomljenje
kao kapelice zapuštene, zaboravljene
ljudi sami, kao suve grane, slomljene
kao kapelice zapuštene, poput tebe, poput mene...
neraidaBGD, Ivana © 04.02.2010