Un pugno di terra - Cessarono i baci sulla terra(D.Solomòs)
Επάψαν τα φιλιά στη γη!
Μια χούφτα χώμα να κρατώ και να σωθώ μ’ εκείνο.
Ιδού, σεισμός και βροντισμός κι εβάστουναν ακόμα,
που ο κύκλος φθάνει ο φοβερός με τον αφρό στο στόμα
κι εσχίσθη αμέσως κι έβαλε στης μάνας τα ποδάρια
τα λίγα απομεινάρια.
Τ’ απομεινάρια ανέγγιαγα και κατατρομασμένα,
τα γόνατα και τα σπαθιά τα ματοκυλισμένα.
Πάντ’ ανοιχτά, πάντ’ άγρυπνα, τα μάτια της ψυχής μου.
Cessarono i baci sulla terra!
Con un pugno di terra in mano vorrei salvarmi.
Ecco, tremava ancor la terra e rombava il tuono,
che li raggiunse il cerchio atroce dalla schiumante bocca
e subito si aprì e gettò ai piedi della madre
i pochi superstiti.
I superstiti illesi e atterriti,
le ginocchia e le spade insanguinate.
Sempre aperti, sempre desti gli occhi dell’anima mia.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 06.02.2010