Marcia melanconica(N. Gatsos)
Ξέσπασε μπόρα κι' ήτανε πρωί,
στη γη την κολασμένη.
Άλλοι στα χέρια πήραν τη ζωή,
κι' άλλοι είναι προδομένοι.
Τι μας έμεινε Νικήτα,
γύρνα πίσω σου και κοίτα,
χιλιάδες χρόνια πάνω στον τροχό,
ποιος θυμάται πες μου τον φτωχό.
Τι μας έμεινε Λευτέρη,
πού 'ναι του Θεού το χέρι,
να κάψει το φονιά και το ληστή,
και καινούργιος κόσμος να χτιστεί.
Έπαψε πια τ' αηδόνι να λαλεί,
στης λεμονιάς τα φύλλα.
Άλλοι την στράτα πήραν την καλή,
κι' άλλοι την κατρακύλα.
Τι μας έμεινε Νικήτα,
γύρνα πίσω σου και κοίτα,
χιλιάδες χρόνια πάνω στον τροχό,
ποιος θυμάται πες μου τον φτωχό.
Τι μας έμεινε Λευτέρη,
πού 'ναι του Θεού το χέρι,
να κάψει το φονιά και το ληστή,
και καινούργιος κόσμος να χτιστεί.
Si scatenò la bora ed era mattino
sulla dannata terra
alcuni presero la vita nelle mani
e altri sono rimasti traditi
Cessò la voce dell'usignolo
nel fogliame del limone
alcuni presero la strada buona
e altri il precipizio
Che ci è rimasto Nicolino
voltati indietro e guarda
Migliaia d'anni sopra la ruota
Chi si ricorda più dimmi del misero
Che ci è rimasto Eleuterio,
dov'è la mano di Dio
che abbruci il brigante e l'assassino
e si costruisca un nuovo mondo.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 06.02.2010