Tänä iltana satelee
Τα φώτα άναψα μα μέσα μου σκοτάδι κι αυτό το βράδυ μακριά σου το περνώ αυτή η σιωπή είναι πιο δύσκολη απ’το χάδι κι ας κρύβει μέσα της χιλιάδες σ’ αγαπώ Απόψε βρέχει και για σένα και για μένα μα ποιος αντέχει απ’τους δυο μας πιο πολύ αυτός που κράτησε τα αισθήματα αναμμένα ή αυτός που διάλεξε την εύκολη φυγή Απόψε βρέχει και μου μοιάζει τόσο αστείο που σε θυμίζει ό,τι αγγίζω και κοιτώ η αγκαλιά σου κάποτε έδιωχνε το κρύο και τώρα έφερε έτσι απλά τον χωρισμό Τις πόρτες έκλεισα μα υπάρχουν οι αναμνήσεις μη με αφήσεις μου’χες πει με το φιλί ίσως θυμάσαι ίσως μάλλον συνεχίζεις μα μη ξεχάσεις πως σ’αγάπησα πολύ		Valot sytytin mutta sisälläni pimeys ja tämän illan kaukana susta vietän tämä hiljaisuus on vaikeampi hyväilyä vaikka kätkeytyisi tuhansiin rakkaudentunnustuksiin Tänä iltana satelee niin minulle kuin sinulle mutta kumpi saa osakseen enemmän hän joka piti tunteet hengissä vai hän joka valitsi helpon lähdön Tänä iltana satelee ja on huvittavaa kun se muistuttaa mitä kosketan ja katson sylisi joskus hääti kylmyyden ja nyt se toi yksinkertaisesti eron Ovet suljin mutta ovat muistot älä mua jätä sanoit suudelmin ehkä muistat ehkä vain jatkat mutta älä unohda että sua rakastin paljon
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 08.02.2010

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info