muškarci ne plaču
Του αντίο η ώρα
Σ’ ένα πάθος και μίσος
Αν μετάνιωνες τώρα
Θα με κράταγες ίσως
Ιστορία στο τέλος
Στην αρχή του ο πόνος
Με φαρμάκι το βέλος
Εδώ έγινε φόνος
Εδώ έγινε φόνος
Είχες πάντα όπλο σου τα δάκρυα
Σ’ ένα πόλεμο για δύο
Μα δεν υπάρχει νικητής
Σ’ αγάπη που `γινε νωρίς
Πικρόχολο αστείο
Τα δάκρυα καίνε
Μα οι πράξεις μετράνε
Οι άντρες δεν κλαίνε
Μονάχα πονάνε
Δυο παράλληλοι δρόμοι
Σε αφήνω πιο κάτω
Αν ζητούσες συγγνώμη
Δε θα πιάναμε πάτο
Κι όμως μοιάζει ειρωνεία
Να σε νοιάζομαι ακόμα
Μη δε βρεις ευτυχία
Στα φιλιά σ’ άλλο στόμα
Στα φιλιά σ’ άλλο στόμα
vreme je za "zbogom"
u strasti i mržnji
ako bi se sada pokajala
možda bi me zadržala
kraj priče
početak tuge
otrovnom strelom
ovde je izvršeno ubistvo
ovde je izvršeno ubistvo
uvek su ti suze bile oružje
u ratu za dvoje.
ma,ne postoji pobednik
u ljubavi koja je rano postala
neslana šala
suze peku
ali dela se računaju
muškarci ne plaču
samo trpe (boluju)
dva paralelna puta
ostavljam te dole
da si tražila oproštaj
ne bismo dotakli dno
ali, liči na ironiju
što mi je još stalo do tebe,
nećeš naći sreću
u poljupcima na tudjim usnama
u poljupcima na tudjim usnama
belgrade © 08.02.2010