Llamame
Φώναξέ με, αγάπη, φώναξέ με...
στο νυχτωμένο σπίτι ν’ ακουστεί η φωνή σου
προτού μέσα στη νύχτα να χαθώ
στους λυπημένους κήπους ανατέλλεις.
Φώναξέ με αγάπη, φώναξέ με...
Κράτησέ με, αγάπη, κράτησέ με...
μη μ’ αφήνεις τόσες νύχτες μόνη
στα γέρικα πλατάνια και στις δάφνες
το βράδυ πια δεν αγρυπνά
Κράτησέ με, αγάπη, κράτησέ με...
Llamame, amor, llamame....
para que tu voz sea escuchada en la casa oscura
antes de me pederse en la noche,
tú eres cómo el sol naciente en los jardines tristes
Llamame, amor, llamame
Téngame, amor, téngame...
no dejame todas las noches sóla,
la noche no más mantiene vigilia
en medio de los plátanos viejos y los laureles
Téngame, amor, téngame
curros_mujer © 28.05.2010