Giù a Petràlona (N. Gatsos)
Πώς περάσανε τα χρόνια σαν πουλιά, σαν χελιδόνια Τώρα κάθομαι και κλαίω το παράπονό μου λέω Κάτω στα Πετράλωνα νύχτα με φεγγάρι άνοιξα την πόρτα μου σ’ ένα παλληκάρι Κάτω στα Πετράλωνα μ’ άφησε κι εχάθη κι από το τριαντάφυλλο μου `μεινε τ’ αγκάθι Πώς περάσανε τα νιάτα και δε φαίνεσαι στη στράτα Άλλους βλέπω στο σεργιάνι και παράπονο με πιάνει Κάτω στα Πετράλωνα νύχτα με φεγγάρι άνοιξα την πόρτα μου σ’ ένα παλληκάρι Κάτω στα Πετράλωνα μ’ άφησε κι εχάθη κι από το τριαντάφυλλο μου `μεινε τ’ αγκάθι		Come sono passati gli anni come uccelli, come rondini Ora sto seduta e piango dico il mio dispiacere Giù a Petràlona una notte di luna aprii la mia porta a un bel ragazzo Giù a Petràlona mi lasciò e sparì e della rosa mi rimase la spina Come è passata la gioventù e non appari nella strada Vedo altri che se la spassano e mi prende un dispiacere Giù a Petràlona una notte di luna aprii la mia porta a un bel ragazzo Giù a Petràlona mi lasciò e sparì e della rosa mi rimase la spina
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 28.05.2010

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info