Erotico
Με μια πιρόγα φεύγεις και γυρίζεις
τις ώρες που αγριεύει η βροχή
στη γη των Βησιγότθων αρμενίζεις
και σε κερδίζουν κήποι κρεμαστοί
μα τα φτερά σου σιγοπριονίζεις
Σκέπασε αρμύρα το γυμνό κορμί σου
σου `φερα απ’ τους Δελφούς γλυκό νερό
στα δύο είπες πως θα κοπεί η ζωή σου
και πριν προλάβω τρις να σ’ αρνηθώ
σκούριασε το κλειδί του παραδείσου
Το καραβάνι τρέχει μες στη σκόνη
και την τρελή σου κυνηγάει σκιά
πώς να ημερέψει ο νους μ’ ένα σεντόνι
πώς να δεθεί η Μεσόγειος με σχοινιά
αγάπη που σε λέγαμ’ Αντιγόνη
Ποια νυχτωδία το φως σου έχει πάρει
και σε ποιο γαλαξία να σε βρω
εδώ είναι Αττική φαιό νταμάρι
κι εγώ ένα πεδίο βολής φτηνό
που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι
Ιn a canoe you left and you wander
those hours when the rain is picking up
to the land of the Visigoths you sail
and hanging gardens fascinate you
yet your wings you’re slowly sawing off
Sea brine flawed over your naked body
I brought for you fresh water from Delphi
in half, you said, your life will be split
and just before I chance to thrice deny you
rust overcame the paradise’s key
The caravan is hurrying through the dust storm
chasing after your crazy shadow
how can the mind be tamed through a bed sheet
how can ropes bind the Mediterranean Sea
Love, we used to call you Antigone
Which night song took away your light
and in which galaxy must I find you
here‘s Attica a gray quarry
and I but a shooting range on the cheap
where foreign sailors swearing practice on me
Mιλτος Mπ. © 27.11.2010