Mi soledad todo
Στις άδειες πόλεις που γυρνάς εικόνες σε ξοδεύουν αδύναμος να προσκυνάς αυτούς που σε ληστεύουν Σαν δαίμονας να κουβαλάς του κόσμου τους χειμώνες στα μάτια της να κυνηγάς παλιούς μικρούς κανόνες Μοναξιά μου όλα, μοναξιά μου τίποτα μη μ’ αφήνεις τώρα που είναι όλα πιο δύσκολα έρωτα μου όλα, κι έρωτά μου τίποτα μη μ’ αφήνεις τώρα που είναι όλα πιο δύσκολα Τις νύχτες ντύνεσαι μικρός κάποιον θα ξεγελάσεις και ένα κακό που ήρθε χθες τρέχεις για να προφτάσεις Μοιάζουν οι δρόμοι με φωτιά τα βράδια του θανάτου έρωτας που μυρίζει πια αρένα στο άγγιγμά του		En las ciudades vacías donde deambulas imágenes te gastan débil para adorar esos que te roban. Para llegar como un demonio los inviernos del mundo para cazar en sus ojos las pequeñas reglas viejas. Mi soledad todo, mi soledad nada no me dejas ahora que todo es más difícil mi amor todo, mi amor nada no me dejas ahora que es todo más difícil. En las noches tu masqueradas como un niño tu engañarás a alguno y corres para prevenir un mal que vino ayer. Las calles parecen como un fuego en las noches de la muerte un amor que huele ahora en tocando como el ruedo.
fcotrina © 27.11.2010

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info