Forgotten streets
Δρόμοι λησμονημένοι
σαν φίλοι παιδικοί
μαζί σας για πάντα με δένει
ετούτ’ η μουσική.
Μια μουσική γραμμένη
από δειλά φιλιά
Με λέγαν «Ωραία Ελένη»
σε λέγαν Βασιλιά.
Σαν μια ανάσα πέρασε
όλη μου η ζωή
η χαρά προσπέρασε
σαν βραδινή πνοή.
Κι όμως, να μεγαλώσω
βιαζόμουνα πολύ
Αχ να `ταν ξανά ν’ ανταμώσω
το πρώτο μου φιλί.
Δρόμοι λησμονημένοι
σπασμένοι χαρταετοί
στο τέλος η λύπη απομένει
κι όλο ρωτάς γιατί.
Forgotten streets
like childhood friends
this music
binds me with you forever
A music composed
by frightened kisses
I was "Beautiful Helen"
your were King
My whole life
passed like a breath
joy overpassed
like a wind of night
Still I was in a rush
to grow
If only I could live again
my very first kiss
Forgotten streets
broken kites
All left in the end is sorrow
and you keep asking why.
marvel © 27.11.2010