Rues oubliées
Δρόμοι λησμονημένοι
σαν φίλοι παιδικοί
μαζί σας για πάντα με δένει
ετούτ’ η μουσική.
Μια μουσική γραμμένη
από δειλά φιλιά
Με λέγαν «Ωραία Ελένη»
σε λέγαν Βασιλιά.
Σαν μια ανάσα πέρασε
όλη μου η ζωή
η χαρά προσπέρασε
σαν βραδινή πνοή.
Κι όμως, να μεγαλώσω
βιαζόμουνα πολύ
Αχ να `ταν ξανά ν’ ανταμώσω
το πρώτο μου φιλί.
Δρόμοι λησμονημένοι
σπασμένοι χαρταετοί
στο τέλος η λύπη απομένει
κι όλο ρωτάς γιατί.
Rues oubliées
comme les amis d'enfance
cette musique
m'attache avec vous toujours
Une musique composée
par les baisers effrayés
J'étais "Belle Helen"
tu étais le Roi
Ma vie entière
passé comme une haleine
la joie est traversée
comme un vent de nuit
Encore, je voulait fortement
de grandir
Si seulement je pourrais vivre
mon premier baiser de nouveau
Rues oubliées
cerf-volants cassés
à la fin le chagrin reste
et tu demandes toujours pourquoi.
marvel © 27.11.2010