Silence
Όποιος ξεχνάει χάνεται ραγίζει όποιος θυμάται κι αυτός που παραστράτισε στις ερημιές κοιμάται Στα γιορτινά τα μαγαζιά πολύχρωμες βιτρίνες είπες πως θα `ρθεις να με βρεις δυο χρόνια κι έξι μήνες Μάθε τη γλώσσα της σιωπής κι ύστερα έλα να μου πεις πώς κλίνεται το σ’ αγαπώ πώς βγάζει η έρημος καρπό Αλλάζουν δρόμοι και μορφές Οι εποχές αλλάζουν κι οι από μηχανής θεοί αμήχανα κοιτάζουν άσ’ το παράθυρο ανοικτό σ’ όλες τις καταιγίδες θα δεις στο φως μιας αστραπής όσα ποτέ δεν είδες Μάθε τη γλώσσα της σιωπής κι ύστερα έλα να μου πεις πώς κλίνεται το σ’ αγαπώ πώς βγάζει η έρημος καρπό		Who forgets, is lost who remembers, is torn and the one who strayed is sleeping out in the wilderness The shops decked for the holidays with brightly coloured windows You said you'd come to find me two years and six months Learn the language of silence and afterwards come and tell me how to conjugate "I love" how the desert bears fruit The ways and shapes are changing the times they are changing too and the "dei ex machina" are looking on and looking lost Leave the window open to all the storms by a flash of lightning you will see things you never saw before Learn the language of silence and afterwards come and tell me how to conjugate "I love" how the desert bears fruit
Geeske © 13.10.2005

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info