This night remains
Πέλαγο να ζήσω δε θα βρω σε ψυχή ψαριού κορμί γατίσιο κάθε βράδυ βγαίνω να πνιγώ πότε άστρα πότε άκρη της αβύσσου κάτι κυνηγώ σαν τον ναυαγό τα χρόνια μου σεντόνια μου τσιγάρα να τα σβήσω Αυτή η νύχτα μένει αιώνες παγωμένη που δυο ψυχές δεν βρήκαν καταφύγιο κι ήρθαν στον κόσμο ξένοι και καταδικασμένοι να ζήσουν έναν έρωτα επίγειο Χάθηκα κι εγώ κάποια βραδιά πέλαγο η φωνή του Καζαντζίδη πέφταν τ’ άστρα μες στη λασπουργιά μαύρος μάγκας ο καιρός και μαύρο φίδι μου `γνεφε η καρδιά πάρε μυρωδιά το λάδι εδώ πως καίγεται και ζήσε το ταξίδι Αυτή η νύχτα μένει αιώνες παγωμένη που δυο ψυχές δεν βρήκαν καταφύγιο κι ήρθαν στον κόσμο ξένοι και καταδικασμένοι να ζήσουν έναν έρωτα επίγειο		A sea to live in, I won't find... in a fish's soul the body of a cat... every night I go out to drown- sometimes it's stars, sometimes the edge of the abyss... I chase something, like a castaway... my years-my sheets-cigarettes to be put out This night remains iced in eons when two souls didnt find shelter and they came into the world as strangers, and convicted to live an earthly love I was also lost one night -Kazantzidis' voice was like sea- the stars were falling into the mud... a black hood that time was, and a black snake.. the heart noded at me: get on to how the oil is burned here,and live the journey This night remains iced in eons when two souls didnt find shelter and they came into the world as strangers, and convicted to live an earthly love
Lily © 18.10.2005

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info