Night flower
Παραμονές του θερισμού
πέφτουν νιφάδες του χιονιού
νιφάδες που ‘γιναν δροσιά
στη βραδινή σου φορεσιά
Περιπλανώμενες σκιές
μετράνε κέρδη και ζημιές
κι εγώ στην κρύα κόχη σου
τα "ίσως" και τα "όχι" σου
Άνοιξε νυχτολούλουδο
να δω την ομορφιά σου
άμα δε χάσω το μυαλό
πώς θα βρω την καρδιά σου
Άκου του άνεμου την πνοή
άγνωστο θαύμα η ζωή
καταμεσής στο πουθενά
ελπίδες κι όνειρα γεννά
Σταλιά σταλιά με τον καιρό
Τρυπάει την πέτρα το νερό
και μια μικρή ραγισματιά
απλώνει ρίζες και κλαδιά
The days waiting for the reaping
flakes of snow falling
flakes that turn to dew
on your evening dress
Wandering shadows
are counting their winnings and losses
as I, in a cold corner,
your "maybe's" and your "no's"
Open, night flower,
let me see your beauty
If I don't lose my head
how can I find your heart?
Listen to the breath of the wind
life is an unknown miracle
right in the middle of nowhere
it gives birth to hopes and dreams
Drop by drop in time
the water wears a hole in the stone
and one small crack
reaches out roots and branches
Geeske © 18.10.2005