Quindici di giugno (Gatsos)
Δεκαπέντε τ’ αλωνάρη
δεκατρείς του θεριστή
ήταν φρέσκο το φεγγάρι
κι η αγάπη σου ζεστή
Μα σιγά σιγά τα βράδια μεγαλώνανε
της καρδιάς σου τα σκοτάδια μ’ ανταμώναμε
και του χωρισμού σημάδια φανερώνανε
Δεκαπέντε του Αη Δημήτρη
δεκατρείς του τρυγητή
βρήκα έρημο το σπίτι
και την κάμαρα την κλειστή
Quindici di giugno
tredici di messidoro
era fresca la luna
e caldo il tuo amore
Ma piano piano le sere si allungavano
le tenebre del tuo cuore mi venivano incontro
e mostravano i segnali della separazione
Quindici di San Demetrio
tredici di settembre
trovai vuota la casa
e la camera sbarrata
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 15.01.2011