Nós nçao fazemos juntos
Σαν τον καιρό αλλάζεις
είσαι ήλιος που με καίει και μετά βροχή.
Σαν μέλι είσαι που στάζεις
πριν προλάβω να γευτώ γίνεσαι κρασί.
Τη μία μ’ ανεβάζεις
και σε άλλους γαλαξίες τρέχω και γελάω
την άλλη με πετάς
με ταχύτητα, και πέφτω, κλαίω και ξεσπάω,
δεν ξέρω που να πάω.
R
Εμείς δεν κάνουμε μαζί, με βασανίζεις
εμείς δεν κάνουμε μαζί, μα όταν μ’ αγγίζεις
με πας σε άλλη διάσταση, κι είναι μοιραίο
να ζω την έκτη αίσθηση και να σου λέω...
Como o tempo muda
Está o sol que queima e depois a chuva
como mel que goteja
antes eu consegui provar e tornar em vinho
e eleva
E se em outras galáxias, corro e sorrio
em outros vôos
com velocidade, e caio, choro e explodo
eu não sei onde vou,
-R-
Nós nçao fazemoos juntos em tormentos
nós não fazemos juntos, mas quando me tocares
Com uma outra dimensão, e é fatal
para viver o sétimo sentido e te conto...
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 16.01.2011