Oiseaux à ras de terre
Όταν νυχτώνει ο ουρανός
πετούν τα χαμοπούλια
και είναι αβάσταχτος καημός
στα μάτια τους η Πούλια
Μικρά τα όνειρα στη γη
τα βάσανα μεγάλα
και δε σκεφτήκαν οι θεοί
να χτίσουνε μια σκάλα
Θεός και Βούδας και Αλλάχ
κανείς τα χαμοπούλια
δεν τα λογάριασε και αχ
ζηλεύουνε την Πούλια
Μικρό πικρό κι ερωτικό
απόψε το τραγούδι
παραπονάκι θα το πω
ψυχής ξεπεταρούδι
Quand le ciel s’assombrit
Les oiseaux qui volent bas tombent
Et l'Astre est une douleur insupportable
Dans leurs yeux
Petits sont les rêves sur terre
Mais grandes les souffrances
Et les dieux n’ont pas pensé
A construire un escalier
Dieu, Bouddha et Allah,
Aucun ne les a comptés
Les oiseaux qui volent à ras de terre
Et ah, ah, ils sont jaloux de l’Astre
Petite, amère et aimante
Est la chanson ce soir
Je te raconterai ma petite plainte
Oisillon de mon âme
Elpida06 © 06.02.2011