Piccola patria
Δεν έκανα ταξίδια μακρινά τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα που τα `ντυσε με φύλλα η καρδιά και τ’ άφησε ν’ ανθίζουν μες την πέτρα Δεν έκανα ταξίδια μακρινά οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας Δεν έκανα ταξίδια μακρινά ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει σε όνειρα σ’ αισθήματα υγρά το μυστικό τον κόσμο ν’ ανασάνει Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας		Non ho fatto grandi viaggi, i miei anni avevano radici, erano alberi che il mio cuore vesti’ di foglie e fece fiorire nella pietra Non fatto grandi viaggi, gli uomini che ho amato erano foreste ; i miei amici erano lune e isole, che il mio cuore aveva sete di raggiungere. Il mio viaggio piu’ lungo sei tu tu sei la notte e il sogno del giorno piccola patria, mio corpo e origine tu sei la mia terra, il mio respiro e aria. Non fatto grandi viaggi, ma ha viaggiato il moi cuore e cio’ mi porta a sogni, a sensazioni bagnate a respirare il mondo segreto Il mio viaggio piu’ lungo sei tu tu sei la notte e il sogno del giorno piccola patria, mio corpo e origine tu sei la mia terra, il mio respiro e aria.
Alessio Miranda © 12.02.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info