nativa Estrada
Κατά βάθος είμαι εθνική οδός φορτωμένος είμαι και αδειανός πάνω μου περνάνε χίλιες διαδρομές ανηφόρες και κατηφοριές Έρχομαι και φεύγω το `χω δει το έργο ξέρω πως τελειώνει και πως ξαν’ αρχινά Θα `ρθω και θα φύγω κι ίσως λίγο λίγο να συναντηθούμε κι εμείς στο πουθενά Κατά βάθος είσαι πέλαγο βαθύ τόσοι που έχουν μέσα σου χαθεί λαθρομετανάστες σε κλειστά σκαριά και ποτέ τους δε θα βρουν στεριά Έρχομαι και φεύγω το `χω δει το έργο ξέρω πως τελειώνει και πως ξαν’ αρχινά Θα `ρθω και θα φύγω και ίσως λίγο λίγο να συναντηθούμε και εμείς στο πουθενά		Antes, no fundo, eu sou a estrada Eu estou carregado e vazio Sobre mim passam mil caminhantes subidas e descidas Me viro e vou embora, eu tenho trabalho Eu sei que isso acaba e como começa Vou entrar e saio e talvez pouco a pouco a compartilharmos e sofrermos antes, no fundo, você é o mar profundo muitos se perdem em ti clandestinos em carcaça fechada e nunca vão chegar em terra firme Viro-me e ir embora, eu vi o trabalho Eu sei que isso acaba e como demonstrado trouxe até Eu vou ir e vir, e talvez um pouco e nós podemos encontrar a lugar nenhum
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 16.02.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info